در عصر دیجیتال بعد‌از ظهور شبکه‌های اجتماعی فضای مجازی موضوعی که جنجال زیادی برپا کرده حریم خصوصی افراد است. چگونه می‌توان از حریم خصوصی و اطلاعات خود نگهداری کرد؟ چه کسی به پروفایل‌های کاربری ما دسترسی دارد؟

در این بین ما یک موضوع مهم را نادیده می‌گیریم که مرز به اشتراک گذاری اطلاعات کجاست؟‌تا به اشتراک‌گذاری ویدیوها، تصاویر کودکانمان در شبکه های اجتماعی. در دهه اخیر به طور فزاینده ای این موضوع به یک هنجار تبدیل شده است که جزئیات مربوط به زندگی روزانه کودک در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته می‌شود.

معمولاً از اولین قدم برداشتن‌ها، غذا‌خوردن‌ها و حرف‌ها ثبت‌هایی در شبکه‌‌های اجتماعی مشاهده می‌شود. با این حال، قبل از اینکه جزئیات زندگی کودک خود را به اشتراک بگذارید این دو پرسش مطرح است که باید از خودمان بپرسیم:

حریم خصوصی کودکان در فضای مجازی

این برای چه کسی است؟

معمولاً در گذشته برای ثبت لحظات شیرین کودک از آن‌ها تصاویر و ویدیوهایی تهیه می‌شد تا در آینده برای به‌یادآوری آن روز های خوش و مروری بر خاطرات باشد اما در چند ساله اخیر بیشتر مرسوم است برای کودکان صفحاتی در شبکه‌های اجتماعی ایجاد می‌شود و تصاویر آنها بین گروهی از دوستان، آشنایان و حتی افراد غریبه که می‌توانند بین یک تا صدها هزار نفر باشند.

مشکلی که می‌توان به آن اشاره کرد این است که والدین در این تصاویر نیستند و یا اگر هستند هردو کنار هم نیستند به این دلیل که یک نفر از آن‌ها در حال گرفتن تصویر و ویدیو است.

توصیه می‌کنم در ثبت این لحظات وقفه ای داشته باشید و این سوال را مطرح کنید که این لحظه را ثبت می‌کنم که در آینده مروری بر خاطرات باشد یا برای ایجاد محتوایی در فضای مجازی این کار را انجام می‌دهم؟

آیا این اشتراک‌گذاری به نفع فرزند شماست؟

قبل از انشار یک مطلب در رابطه به فرزند خود این سوال را از خود بپرسید که آیا این کار به نفع فرزند شماست؟

شاید در آینده که فرزند شما کمی بزرگ‌تر شد ناراحت از این باشد که تصاویر او در فضای مجازی قرار داده شده است.

به این موضوع باید توجه داشت که فرزندان هر‌چند خردسال حریم خصوصی دارند و باید به حریم خصوصی و برای زندگی آنان اهمیت قائل شد.

اگر از فرزند خود استفاده ابزاری می‌کنید برای تبلیغات و یا این که منبع درآمدی باشد توجه داشته باشید که ممکن است در آینده موجب خجالت او در محیط دوستانه او شود.

به طور کلی باید کودکان از دوران کودکی خود لذت ببرند بهتر است ما هم در کنار آن‌ها از این لحظات لذت ببریم تا این‌که تماماً دوربین به دست در مقابل و یا پشت سر آن‌ها باشیم به یاد داشته باشید آنان فرزندان ما هستند و ما تمام تلاشمان برای زندگی بهتر آن‌هاست پس بهتر است در یک‌دیگر از زندگی خود لذت ببریم.

از نظر شما استفاده ابزاری از کودکان برای کسب درآمد کاری اخلاقی ست؟ کنترل گوشی کودکان

نوشته حریم خصوصی کودکان در فضای مجازی اولین بار در SPY24 . پدیدار شد.

6 راه آسان برای ردیابی وسایل گمشده کنترل گوشی موبایل

ردیابی وسایل گمشده آنهم در شرایط اضطرار ممکن است باعث رنجش خاطر شود. بارها پیش آمده که ما ندانیم وسایل خود را کجا گذاشته‌ایم. وسایلی که اکثرا ممکن است چندین مرتبه در روز از آنها استفاده کنیم. وسایل کوچک ولی پراهمیت که گویی برای گم شدن ساخته شده‌اند. مانند: کلیدهای خانه، کلید اتومبیل، عینک، گوشی های موبایل، کیف پول، کارت های اعتباری و کنترل گوشی موبایل …

مثال‌هایی که برای درک بهتر استفاده می‌کنم، شامل وسایل محدودی چون کلید و تلفن همراه می‌باشد.‌ شما می‌توانید این روش‌ها را برای سایر موارد نیز گسترش دهید. مواجه شدن با درب بسته بسیار ناخوشایند است. برای ردیابی وسایل گمشده مخصوصا کلید های گمشده نیاز به استراتژی های خاص دارید. مقاله زیر را کامل و با دقت بخوانید

وسایل گمشده خود را پیدا کنید

اکثر مواقع پیش می‌آید که مقابل درب منزل یا ماشین خود ایستاده‌اید و یادتان نمی‌آید کلید مربوطه را کجا گذاشته‌اید.

می‌خواهید به خارج از محیط بروید و یادتان نمی‌آید گوشی همراه یا دیگر وسایلی از این قبیل را آخرین بار کجا دیده‌اید.

ممکن است با خود بگویید دوباره باید به دنبال وسایل خود بگردم !. در اکثر مواقع تمام مواردی که قبلا وسایل خود را از آنجا پیدا می‌کردید را جستجو می‌کنید و به وسیله گم شده‌تان میرسید. حال فرض کنیم شما فردی شگفت انگیزهستید و این اولین بار باشد که یکی از وسایلتان سرجای همیشگی خود نیست و دچار اضطراب شده‌اید به ناچار می گویید مطمئنم همینجا بود کنترل گوشی موبایل ….

راه حل اول : نگران نشوید فقط دوباره جستجو کنید

وقتی متوجه می شویم که وسایل خود را گم کرده ایم اولین اتفاقی که می افتد به صورت غریزی این است که نگران می شویم. سپس عصبانیت را تجربه می‌کنیم. ما عصبانی می‌شویم زیرا دوباره یک وسیله را گم کرده‌ایم و این اتفاقی است که بارها تکرار شده است. این احساسات ما را به سمت ناامیدی‌ها و شکست‌هایمان هدایت می‌کند. تصوری که از خود داریم این است که من فردی حواس پرت و بی توجه هستم.. اما این افکار کمکی برای تمرکز کردن و خلق راه‌حل‌هایی برای ردیابی وسایل گمشده به ما ارائه نمی‌دهد.

دست از سرزنش کردن بردارید

سعی کنید آرامش خود را حفظ کرده و دوباره شروع به گشتن کنید. می‌توانید از مکان‌هایی شروع کنید که اغلب وسایل خود را آنجا می‌گذاشتید در بررسی مجدد شما می‌توانید از موارد غیر ضروری اجتناب کنید و مواردی که احتمال بودن آنجا کمتر است را نادیده بگیرید

یک مکان را دوبار نگردید.

وقت خود را صرف جستجوی مکان‌هایی که قبلا آنها را گشته‌اید، نکنید. آنهم فقط به این دلیل که ممکن است آنجا باشند. در یک جستجو سیستمی شما زمانی باید به مکان بعدی بروید که مکان قبلی را خوبی گشته باشید.

راه حل دوم: از شلوغی بپرهیزید

یک آزمایش در دانشگاه Aberdeen اسکاتلند انجام شد ونتایج بررسی‌ها مشخص کرد که هنگام جستجو ناخودآگاه چشم های ما در مکان های خلوت تر و مرتب تر متمرکز می‌شوند. ما اینکار را انجام می‌دهیم حتی زمانیکه مطمئن باشیم وسایل ما آنجا نیستند.

طبق گفته آنا نواکوفسکا یکی از محقیقن مقاله –Human visual search behaviour is far from ideal–

‘…ما باید مکانهایی را جستجو کنیم که بیشتر درهم ریخته هستند، زیرا اگر در مکان‌های مرتب تر بودند قبلا آن را پیدا می کردیم ‘

راه حل سوم: یک ابزار هوشنمد برای ردیابی به وسایل خود اضافه کنید

اضافه کردن یک ابزار هوشمند برای اکثر تجهیزات مانند ردیابی آفلاین برای تلفن همراه در زمانیکه حتی تلفن شما هم به اینترنت متصل نیست می‌تواند گزینه مناسبی باشد. همچنین می‌توانید یک کلید یاب هوشمند تهیه کنید.

راه حل چهارم : دست نگه دارید و کمی فکر کنید کنترل گوشی موبایل

ذهن شما بزرگترین سرمایه شماست

به آخرین لحظه‌ای که وسایل‌تان با شما بودند فکر کنید. چشمانتان را ببندید و ذهن خود را متمرکز کنید: آخرین مکانی که حضور داشتید، کجا بود؟ ساعت چند بود؟ با چه کسی بودید؟ چه احساسی داشتید؟ به چه کاری مشغول بودید؟ و…همانطور که میدانید بهترین تکنیک بازگرداندن زمینه است.

مراقب باشید گاهی ذهن، ما را به سمت خاطرات گمراه کننده می برد. مثلا تصور می‌کنید که پوشه آبی رنگ حاوی مدارک شما بوده در حالیکه رنگ پوشه واقعی زرد می‌باشد. پس مراقب باشید ذهن‌تان شمارا به سمت اشتباه هدایت نکند.

راه حل پنجم : پیشگیری بهترین راه حل است

پیشگیری، همیشه کم هزینه تر از ردیابی وسایل گمشده و جبران خسارت احتمالی ناشی از آن است. در زیر به ۵ مورد برای پیشگیری اشاره می‌کنم: ردیابی وسایل گمشده در محیط خلوت بسیار ساده تر می‌باشد. شما با یک اسکن چشمی براحتی وسایل خود را ردیابی می‌کنید.

۱- مرتب نگه داشتن

همیشه سعی کنید محیط منزل و محل کار خود را مرتب و تمیز نگه دارید، زیرا احتمال گم شدن وسایل در چنین محیط هایی به حداقل خواهد رسید. علاوه بر آن مرتب بودن و تمیزی محیط اطراف بر روحیه شما هم تاثیر مثبت زیادی دارد.

۲- همیشه وسایل را در جای تعیین شده خود قرار دهید

برای هر وسیله پرکاربرد یک مکان مشخص تعریف کنید و آن را همیشه در همان مکان قرار دهید. تلاش کنید تا این کار برای شما تبدیل به یک عادت شود. تجربه نشان داده که تبدیل یک رفتار به عادت تنها ۶۶ روز به طول می انجامد.

۳- از تهیه کردن وسایل جایگزین غافل نشوید

سعی کنید همیشه یک نسخه دوم از وسایل خود داشته باشید تا نیاز شما را در مواقع لازم برطرف کنند. مثلا داشتن نسخه کپی از کلید های ماشین و یا منزل و قرار دادن آنها در جای مخصوصی می‌تواند راه حل خوبی باشد. می توانید عینک قدیمی خود را دور نیاندازید و در مواقعی که عینک خود را گم کردید از آن استفاده کنید. از داشتن چند سری کپی برابر اصل از مدارک مهم هم غافل نشوید. مدارکی مانند: تاییدیه تحصیلی، انواع دیپلم‌های مهارتی، فیش های پرداختی و …

۴- وسایل را برای خودتان خاص تر و زیبا ترکنید

می‌توانید یک آویز درشت و زیبا و دارای رنگ‌های خاص تهیه کنید و به دسته کلید و یا هروسیله دیگر باویزید. می‌توانید دسته کلید خود را با نوارهای شب نما تزیین کنید. حتی می توانید از لاک‌ها و رنگ‌های شب‌نما هم استفاده کنید. تا جایی می‌توانید جزئیات را بزرگ تر جلوه دهید. با اینکار پیدا کردن و ردیابی وسایل گمشده برای شما راحت تر خواهد بود.

۵- کمی از روشهای فلسفی استفاده کنید

در نظر داشته باشید اکثر وسایل ما در مواقعی که نیازی به آنها نداریم پیدا می‌شوند. پس اگر مساله مهمی نیست و فعلا به آن وسیله نیازی ندارید، نگرانی را کنار بگذارید و مطمئن باشید آن‌را پیداخواهید کرد.

اعتیاد به گوشی یک دردسر است یا فرصت؟ فرصت دوباره اعتیاد به فضای مجازی

نوشته ۵ راه آسان برای ردیابی وسایل گمشده اولین بار در SPY24. پدیدار شد.